ฉฬภิญญะ

น. อภิญญา ความรู้ยิ่ง 6 ประการ มีการแสดงฤทธิ์ได้ ทำอาสวะให้สิ้น คือ กิเลสที่ดองสันดานให้หมดเป็นข้องสุดท้าย ผู้ได้อภิญญาหก

n. six kinds of higher knowledge, the knowledge to perform magic power is the first and the knowledge to do away with all intoxicants of passion is the last ; one who possesses the six fold knowledge

Syn: ฉฬภิญญา